In de loop van de tijd kom ik erachter dat het zijn van een goeie coach ook omvat dat je goed kan verkopen, een website kan (laten) bouwen, ‘content kunt createn’, kan boekhouden en vandaag dus zelfs fotomodel zijn.
Als professional vind ik dat ik een nette website hoor te hebben. En die site heeft wat leuke plaatjes nodig, die wilden we vandaag schieten. Mijn man heeft gelukkig verstand van het maken van een goede foto. Kindlief was bereid om af en toe een bal te gooien om de paarden af te leiden. En ik had iemand bereid gevonden om als coachee op de plaat te gaan. Alle ingrediënten compleet zou je zeggen. Dus daar gingen we…
Maar die rol van fotomodel paste me niet zo heel goed. Die grote lens was wel heel dichtbij, terwijl ik een inhoudelijk gesprek probeerde te voeren. Oftewel, een klusje buiten mijn comfort zone, heel ongemakkelijk allemaal.
Mijn man zou mijn man niet zijn als hij niet zou zeggen waar het op staat. Veel te stijf allemaal, iedere foto was hetzelfde. Of ik niet wat meer non-verbaal kon communiceren. Natuurlijk schat, en vervolgens schoot hij deze plaat.
Weet ik veel! Een gesprek voer je ook niet met een grote lens in je snufferd. Maar we hebben een leuke ochtend gehad en eerlijk gezegd zijn er ook best plaatjes uitgekomen die van harte welkom zijn op mijn website. Binnenkort meer daarover!
Hoe groot is jouw comfort zone, voel je je snel ongemakkelijk? Wanneer voelde jij je ver buiten je comfort zone en deed je dat geheel op vrijwillige basis? Ik ben benieuwd!
